MUTLU SONU OLAN BİR YAŞAM HİKAYENİZİN OLMASI İÇİN....

Ne zaman içimin dolusuyla 'çok şükür' desem içim yanıyor ...

Hayatta tüm hatalarımın ve kırgınlıklarımın tek sebebi var o da kendimden önce değer verdiklerimi düşünmem ve sevmem oldu..Hep net oldum ; ailem 1 numara arkadaşlarımdan da şunlar tek ve özeller..hiç normal okulda,mahalleden,kurstan şurdan burdan arkadaşım olmadı..Hayatımda olan insan önemlidir.Arkadaşımsa sonuna kadar...Ne zaman çağırsa gitmeliyim,ne derdi olsa derman olmalıyım,ailesile derdi mi oldu hemen bi terapi yapmalıyım,kabuğu mu var kırmalıyım ve o ne derse desin kırılmamalı ve vardır bir şey demeliyim,derdim de olsa eğlencem de olsa aklıma ilk onlar gelmeli....ve bunun gibi binlerce şey siz kendinizden düşünün ne demek istediğimi anlarsınız..

Ailen mi?her bir bireyine canımı vermeliyim son nefesine gelirse .o kadar...

Peki ya ben ..?Ben kendi hayatımın neresindeyim bulamıyorum...Kendi içimde yerleştirdiğim insanların ayaklarının altında ezilerek toprağa karıştım..

Hiç bir zaman kendimi, düşünmedim..en çok kendimi sevdim hiç diyemedim..hep bekledim ..verdiğimi alsaydım belki bunu düşünmek zorunda kalmazdım..

Anladım ki herkes anne karnından tek başına doğup toprağa tek başına gömülüyor.ve o arada ki vakti kendi için yaşıyor..

Sen her fırsatını onlara çevir...onlar her fırsatı işine geldiği gibi çevirsin..ha diyebilirsiniz sen onları bu yerlere çıkardın da sor bi sen onlarda neredesin ??? işte işin en aptalcası insanlara inanmak annen de olsa baban da olsa dostun da olsa bakkal amca bile olsa inanma kardeşim...herkesin önceliği dilde o an konuştuğu kişi ama sen bir yar içini bi bak onda kim var...onun hayalleri ne ...bunlarda sen var mısın..yoksa sen dur şehrinde sıra sana da gelir bir gün manteritesi mi ... 

Çok şükür dostlarım var dediğimde öğrendiğim onların gözünde ufak ama içindeki almam gereken mesajın büyük olduğu öyle şeyler öğrendim ki...tokat gibi şu 2 sene ..galiba hiç büyümemişim..insanları tanımamışım...insanlar severek vicdan rahatlatıyorlar ama öncelikleri hep başka ..sorsan tabi dünya barışı ister her insanı severler..benim ki de laff...

tüm bu insanlardan kaçıp 'çok şükür ailem var' diyorsun..lafın bitmeden bir acemilik daha yapıyorum onlara da çok güveniyorum...ama sorsan hepsinin milyonlarca derdi var şimdi senin başını mı sıvayacaklar..bırak Allah aşkına komik olma eşek kadar oldun..şu taktığın şeylere bak...

Önceliklerimi başkalarından almaya karar verdim ..İlk başta yalnız hissederim ama kendime alışmam ve bir şans vermem gerek artık..herkes ten çok hakettiğimi düşünüyorum...

Bencilliğe alışmak zor olacak ama insanlar buna öncelik diyorlar..Oyun onların istediği gibi olsun bakalım ..eksikliğini hissedecekler mi bazı değerlerin...Etseler de dönüşü olacak mı..Ve ya umurlarında olacak mı ..onu bunu bilmem ama tek emin olduğum şey var artık kimse umurumda değiller...

Siz de önce kendinizi sevin...yoksa sonu kötü biter hikayenizin...mutlu sonlar dilerimmmm...